beeld
doorleefd expressionisme (Wim van der Beek)
Aan positieve publiciteit heeft het Bob Hanf niet ontbroken. Vooral in de jaren ’60 en ’70 van de vorige eeuw werden zijn tekeningen en schilderijen geprezen door toonaangevende kunstcritici die uitpakten met kwalificaties en typeringen als veelzijdig en bescheiden, geniale zonderling, pionier, antifascistische kunst van het eerste uur, en beklemmende schilderkunst.
Zijn oeuvre neemt een bijzondere positie in, omdat het in één oogopslag zichtbaar maakt hoe de kunstenaar naar de wereld keek en hoe hij zichzelf zag. De ‘allerindividueelste expressie van de allerindividueelste emotie’ was voor hem het uitdrukkingsmiddel bij uitstek. Door daar het luchtige sausje van de ironie overheen te gieten, maakte hij dat zijn sombere wereldbeeld zelfs voor mensen met een hypochondrische aanleg goed verteerbaar bleef…
beeldcollectie
